fbpx

Jak duży wpływ może mieć dieta i DNA na długość życia?

never fade.1Przykład pszczoły miodnej świetnie pokazuje jak uderzający może być efekt siły epigenetyki (nauka zajmująca się badaniem cech dziedzicznych, które nie zależą od pierwotnej sekwencji DNA). Królowa roju i robotnica są identyczne genetycznie, a mimo to królowa składa do dwóch tysięcy jajeczek dziennie, podczas gdy robotnice są praktycznie bezpłodne. Królowa żyje do trzech lat; robotnice przeżywają zaledwie trzy tygodnie.(1) Te różnice są skutkiem diety.

 
Kiedy dotychczasowa królowa umiera, piastunki wybierają jedną z larw, która jest żywiona specjalną wydzieliną, tak zwanym mleczkiem królewskim. Pod jego wpływem włącza się enzym, który blokował ekspresję genów ,,królewskich” i dzięki temu rodzi się następna królowa.(2) Ma ona dokładnie takie same geny co każda z robotnic, ale dzięki odpowiedniemu pożywieniu inne geny stają się aktywne, więc radykalnie zmienia się jej długość życia i jego przebieg.
 
Ale co z ludźmi? W badaniach zatytułowanych ,,Modulowanie ekspresji genów przez dietę i styl życia” dr Ornish i jego współpracownicy wykonywali biopsję u mężczyzn chorych na raka prostaty przed radykalną zmianą stylu życia, polegającą między innymi na wdrożeniu diety roślinnej, po czym ponownie po trzech miesiącach jej stosowania. Bez żadnej chemioterapii i radioterapii odnotowano korzystne zmiany w ekspresji pięciuset różnych genów. W ciągu zaledwie kilku miesięcy ekspresja genów zapobiegających chorobie gwałtownie się nasiliła, a geny onkogenne, sprzyjające rakom piersi i prostaty, zostały wyciszone.(3)
 
To badanie to tylko jeden przykład, a jest ich naprawdę wiele. Wyniki mówią jasno: jakikolwiek materiał genetyczny odziedziczyliśmy po rodzicach, nasz sposób odżywiania się ma wpływ na to, jak geny oddziałują na nasze zdrowie. Bardzo wiele zależy od nas samych i zawartości naszego talerza.
Podobny obraz
Podobny obraz
 
Fragmenty książki ,,Jak nie umrzeć przedwcześnie” Dr Michael H. Greger, Gene Stone.
 
1). Corona M., Velarde R.A., Remolina S. i in. “Vitellogenin, juvenile hormone, insulin signaling, and queen honey bee longevity”. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 2007, 104(17), s. 7128-7133.
2). Kucharski R., Maleszka J., Foret S., Maleszka R. “Nutritional control of reproductive status in honeybees via DNA methylation”. Science 2008, 319 (5871), s. 1827-1830.
3.) Ornish D., Magbanua M.J., Weidner G. i in. “Changes in prostate gene expression in men undergoing an intensive nutrition and lifestyle intervention”. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 2008, 105(24), s. 8369-8374.
 
 
Pragnę poinformować Cię, że Zgodnie z art. 13 ust. 1−2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27.04.2016 (tzw. RODO), zapewniamy bezpieczeństwo danym, które są przetwarzane w ramach działania naszej strony. Klikając „Akceptuję” lub zamykając okno, zgadzasz się na warunki przetwarzania swoich danych osobowych wyrażone w Polityce prywatności.
Podziel się moim wpisem na Facebooku!
0 Points

Powiadom mnie o nowym komentarzu
Powiadom o
guest
1 Komentarz
Najstarsze
Najnowsze Najwyżej oceniane
Inline Feedbacks
View all comments
Daro
5 lat temu

Geny nie ułożą nam życia, ale dzięki nim każdy ma pewne uwarunkowania i może mieć mniej lub bardziej pod górkę w kwestii osiągnięcia wymarzonej sylwetki czy dłuższego życia.